ایبوپروفن در مقابل استامینوفن: مراقب عوارض جانبی آنها باشید - مجله گوگل ایرانی

مترجم: رزیتا ملکی زاده

منبع:راسخون

مقاله پیش رو اطلاعاتی را در خصوص ایبوپروفن در مقابل استامینوفن فراهم ساخته است. به منظور کسب اطلاعات بیشتر در خصوص عوارض جانبی جدی این داروها به خواندن خود ادامه دهید....

همانطور که می دانیم، دو دارویی که جزء محبوب ترین داروهای مسکن به حساب می آیند، ایبوپروفن و استامینوفن می باشند. این داروها بدون نسخه در دسترس بوده و به نام سلاحی مؤثر جهت از بین بردن درد در نظر گرفته می شوند. خواه آسیب وارده به همسترینگ باشد و یا دل درد، پزشکان اغلب به بیماران خود مصرف این داروها را جهت تسکین از درد توصیه می نمایند. گرچه هر دو اینها درد را کاهش می دهند، اما بسکمک افراد تمایل داشته بدانند کدام دارو جهت تسکین درد نسبت به داروی دیگر اثر شدیدتری دارد.

ایبوپروفن در مقابل استامینوفن

گرچه ایبوپروفن و استامینوفن هر دو مسکن می باشند، اما استامینوفن یک داروی غیر استروئیدی ضد التهابی نیست (NSAID). از اینرو نمی توان آن را جهت درمان التهاب مرتبط با عوارض مختلف سلامت مورد استفاده قرار داد. برعکس، ایبوپروفن یک داروی غیر استروئیدی ضد التهابی است که می تواند به کاهش التهاب کمک نماید. افراد مبتلا به آرتریت معمولاً دچار التهاب مفاصل شده که می توانند با استفاده از ایبوپروفن آن را تحت کنترل درآورند.

همانطور که در بالا اشاره شد، گرچه استامینوفن می تواند شدت درد را کاهش دهد، اما قادر نیست تورم و قرمزی را از بین ببرد. ایبوپروفن به منظور کاهش درد، مؤثرتر و قدرتمندتر است. در جراحاتی مانند آسیب به همسترینگ و یا پیچ خوردگی، التهاب مسئله بزرگتری است. در چنین مواردی، استفاده از ایبوپروفن همیشه ارجح است به این دلیل که هم درد و هم التهاب را کاهش می دهد. به عبارت دیگر، به منظور درمان التهاب مبتنی بر درد استفاده از ایبوپروفن بهترین گزینه است. به این دلیل که ایبوپروفن برخلاف استامینوفن، خواص ضد التهابی از خود نشان داده که تسکین قابل توجهی از التهاب را تضمین می سازد. قطعاً استفاده از ایبوپروفن بهترین راه کاهش درد ناشی از التهاب است.

عوارض جانبی

مصرف بیش از حد یا اوردوز هر دارویی برای سلامت ضرر داشته و ایبوپروفن و همچنین استامینوفن هم از این امر مستثنی نمی باشند. مطالعات اجرا شده بر این امر تأکید دارند که مصرف بیش از حد استامینوفن (بیش از 4000 میلی گرم در روز و بیش از 1000 میلی گرم در هر بار مصرف) می تواند با عملکرد کبد تداخل ایجاد نماید. بدین ترتیب توانایی کبد جهت دفع مواد سمی از خون می تواند به طور قابل توجهی کاهش یابد. آسیب کبدی در بسکمک بیماران به دلیل مصرف بیش از حد استامینوفن گزارش شده است. به نام مثال، مصرف بیش از 6 قرص (هرکدام حاوی 650 میلی گرم استامینوفن) در یک روز احتمال بروز مسائل کبدی را افزایش می دهد. مصرف بیش از حد ایبوپروفن به طور یکسان آسیب زا است و به هیچ وجه برای سلامتی مفید نمی باشد. گرچه مصرف بیش از حد ایبوپروفن (بیش از 3200 میلی گرم در روز و بیش از 800 میلی گرم در هر بار مصرف) موجب نارسایی کبد نمی شود، اما می تواند عوارض جانبی جدی برای روده ها و یا معده ببار آورد. خونریزی داخلی در روده ها که در نهایت منجر به پیدایش خون در مدفوع می شود، قابل مشاهده است. افرادی که به طور ناخواسته مرتکب اوردوز ایبوپروفن می شوند، در بیشتر اوقات خون استفراغ نموده و یا با سرفه خون خارج می سازند. در کمال تعجب، استامینوفن منجر به بروز مسائل معده نشده اما مصرف بیش از حد آن قطعاً برای کبد مانند سم است.

در نتیجه از افراد مبتلا به زخم معده و یا مسائل گوارشی اغلب خواسته می شود از مصرف ایبوپروفن خودداری نمایند. از سوی دیگر، استامینوفن برای روده ها و دستگاه گوارش بی ضرر است و در صورت بروز عوارض جانبی، خفیف خواهد بود. به همین دلیل است که جهت درمان سردرد در افراد مبتلا به اختلالات معده بیشترین تقاضا استامینوفن است. همچنین استامینوفن در مقایسه با ایبوپروفن جایگزین بی خطرتری برای بچه ها به تعداد میرود. ایبوپروفن می تواند معده را تحریک و آزرده سازد اما با توجه به خواص ضد التهابی مؤثر آن، مصرف این دارو در مقادیر کم می تواند حدبیشتر تسکین از درد را با حداقل عوارض جانبی قابل تحمل در بیماران مبتلا به آرتریت فراهم سازد.

چنانچه قصد استفاده از استامینوفن به منظور درمان آرتریت را داشته تنها به این دلیل که یک مسکن می باشد، در این صورت واضح است که از آن ناامید خواهید شد. به این دلیل که آرتریت موجب التهاب مفصل شده و بنابراین جهت کاهش درد آرتریت اهمیت دارد که التهاب را کاهش دهید. متأسفانه این کار با مصرف استامینوفن میسر نخواهد شد به این دلیل که یک داروی ضد التهابی به تعداد نمی رود. از اینرو فرد نمی تواند انتظار داشته باشد حتی کمی بهبودی از درد آرتریت با مصرف استامینوفن برای او حاصل شود. جای تعجب نیست که بیماران مبتلا به آرتریت به لطف عمل ضد التهابی ایبوپروفن به خوبی به آن واکنش نشان می دهند. در مجموع بایستی گفت که به منظور به حدبیشتر رساندن اثربخشی این داروها، میزان صحیح مصرف به همان میزان دارای اهمیت است. فرد بایستی به منظور اطلاع از میزان مصرف روزانه با پزشک مشورت نموده تا بدین ترتیب بیمار در زمان کمتر و با حداقل ناراحتی بهبود یابد.

منبع: راسخون