سیر نزولی بیماران کرونایی با بازگشت رنگ آبی به کشور - مجله گوگل ایرانی

به گزارش ایران، بر این اساس و مقایسه آمار نرخ ابتلا در سراسر استان ها بالاخره رنگ آبی پس از حدود 4 ماه به نقشه کرونایی کشور بازگشت و شرایط همه گیری به جز در دو استان آذربایجان غربی و کردستان و مناطقی در شمال غرب کشور و بخش هایی از مرکز ایران بهبود یافته است. آخرین آمار رنگ بندی کرونایی نشان می دهد؛ بعد از ماه ها 17 شهرستان در شرایط آبی قرار گرفتند و این در حالی است که 57 شهرستان قرمز، 238 شهرستان نارنجی و 136 شهرستان در شرایط زرد قرار دارند.

همچنین همزمان با تزریق بیش از 43 میلیون دوز واکسن در کشور، بازگشایی سامانه واکسیناسیون کرونا برای متولدین 1368 و ماقبل و واکسیناسیون افراد بالای 18 سال از روز سه شنبه اخبار خوشی را از کاهش فرایند بستری در تمامی استان های کشور می دهد با وجود این، رئیس کمیته اپیدمیولوژی کشوری کرونا به ایران می گوید: هنوز آمار ابتلا و بستری در بسکمک از شهرها بالا است و علی رغم تیراژ بالای واکسیناسیون هنوز تعداد مرگ و میر در کشور بالا است. این در حالی است که در یک و نیم ماه گذشته و از اواسط تیر ماه تزریق واکسیناسیون در ایران 7 برابر رقم قبلی (از ابتدا پنج میلیون دوز واکسن کرونا تا تیرماه سال جاری تزریق شده بود) افزایش یافته است.

شرایط اپیدمی در ایران به این شکل است که حدود 21 استان کاملاً از پیک پنجم عبور کرده و سیر نزولی را طی می کنند و در سایر استان ها هم سیر افزایش یابنده بیماری متوقف شده است. آخرین گزارش ها از بررسی شرایط بستری های کرونایی در شرایط پیک پنجم کرونا نشان می دهد که تعداد کل بستری های روزانه که در اواخر مرداد به حدود 14 هزار نفر رسیده بود بتدریج کاهشی شده و به حدود 2 هزار و 500 مورد در روز رسیده است. در تهران هم تعداد کل بستری ها 28 درصد از شرایط اوج خود فاصله گرفته است.با این حال و بنا به گفته حمید سوری شدت کرونا در استان های مختلف یکسان نیست و از این بابت نمی توان نسخه واحد کشوری برای مدیریت واحد واکسیناسیون تجویز کنیم و باید به دانشگاه های علوم پزشکی آزادی عمل داده شود تا متناسب با سطح خطر جمعیت های هدف شان را تعریف کنند.

میزان بالای واکسیناسیون آمار مرگ ها را بسرعت کاهش نمی دهد

رئیس کمیته کشوری اپیدمیولوژی کرونا درباره چرایی ادامه مرگ های سه رقمی کرونا با وجود افزایش سرعت واکسیناسیون در کشور و کاهش چشمگیر شهرهای قرمز می گوید: رنگ بندی شهرها الزاماً مؤید شرایط اپیدمیولوژیک اپیدمی در مکان های مختلف نیست یکی از عواملی که برای ارزیابی شرایط خطر اپیدمی به ما کمک می کند رنگ بندی اپیدمی است که بر اساس میزان بستری ها تعریف می شود. بنابراین بستری یکی از شاخص ها است برای همین هم ما الان نقاط مختلفی را در کشور داریم که میزان خطرشان بالاست ولی ممکن است رنگ بندی شان تغییر کرده باشد.

حمید سوری می افزاید: طبیعتاً واکسیناسیون در کاهش موارد بستری تأثیر گذاشته ولی هنوز تعداد مرگ و میرها به نسبت پوشش واکسیناسیون فعلی بالا است که نشان می دهد برخی گروه های پرخطر را در بیماری کووید19 مورد غفلت قرار دادیم یعنی افرادی که بیشترین سهم بستری و مرگ را به خود اختصاص می دهند پوشش واکسیناسیون شان حداکثری نیست و چون تیراژ واکسیناسیون را بالا بردیم از افراد بالای 60 سال غفلت شده است. یک چهارم این جمعیت ها واکسینه نشدند و با وجود آنکه تیراژ بالا رفته ولی واکسیناسیون گروه های پرخطر تا رسیدن به مرز مطلوب فاصله دارد.

به گفته وی؛ الزاماً واکسیناسیون نقش منحصر بفردی در کاهش نسبی بار اپیدمی نداشته است و چنانچه هر میزان پوشش دهی واکسیناسیون بالا رود بار اپیدمی و مرگ ومیر و بستری کمتر می شود اما اگر واکسیناسیون هوشمندانه و متناسب با خطر نباشد ممکن است تیراژ واکسیناسیون را بالا ببریم ولی مرگ و میر هم همچنان بالا خواهد بود.

سوری منظور از واکسیناسیون هوشمندانه را این گونه تشریح می کند: هر چه تیراژ واکسیناسیون را بالا ببریم ممکن است در دراز مدت در بهبود شاخص ها اثر داشته باشد ولیکن در زمانی که واکسیناسیون را بر پایه افراد پر خطر یعنی پوشش دهی بالای 100 درصدی افراد مسن تر و دارای بیماری های زمینه ای سوق دهیم اثر واکسیناسیون سریع تر در جامعه متظاهر می شود در حالی که در شرایط فعلی تیراژ واکسیناسیون را با پایین آوردن گروه های سنی و گروه های شغلی بالا برده این باعث می شود با وجود افزایش تعداد افراد واکسینه شده هنوز هم مرگ و میر بالا باشد در حالی که در کشورهای دیگر با افزایش واکسیناسیون مرگ ومیر را کاهش داده اند در ایران هم در همین حدی که مردم را واکسینه کرده ایم باید مرگ ها کاهش معنادارتری داشت نه اینکه هر روز بالای 350 مورد مرگ در روز ثبت شود وقتی می گوییم واکسیناسیون باید متناسب با سطح خطر انجام شود یعنی باید بررسی کنیم در هر استان و شهری چه گروه هایی بیشترین میزان بستری و مرگ کرونا را به خودشان اختصاص می دهند سپس اولویت واکسیناسیون را روی آنها متمرکز کنیم.

رئیس کمیته اپیدمیولوژی کشور در ادامه می افزاید: نمی توان نسخه واحد کشوری برای مدیریت واحد واکسیناسیون تجویز کنیم باید تا حدی به استان ها و دانشگاه های علوم پزشکی آزادی عمل داده شود تا متناسب با سطح خطر جمعیت های هدف را تعریف کنند ممکن است یک استان 10 سال پایین تر واکسن بزند ممکن است استانی بیماران دیابتی یا قلبی و عروقی در اولویت باشد. اگرچه دیابت عمده ترین عامل مرگ و بستری در کرونایی ها است ولی توزیعش در همه استان ها یکسان نیست باید ببینیم در هر استان و منطقه ای بیشترین بار مرگ و بستری به چه گروه هایی اختصاص دارد. این معیارها علاوه بر واکسیناسیون باید در برنامه های آموزشی و رعایت پروتکل ها و سایر اقدامات کنترل اپیدمی هم مورد توجه قرار گیرد.

وی درباره کاهش سنی گروه های جمعیت هدف واکسیناسیون می گوید: مهم ترین پیامد واکسیناسیون در سطح کشور کاهش معنادار مرگ ومیر و بستری است اگر هدف این باشد که مرگ ومیر را در سطح کلان کشور بسرعت پایین بیاوریم باید سراغ جمعیت پرخطر که بیشترین سهم بستری و مرگ ناشی از کرونا را به خود اختصاص می دهند، برویم. بنابراین هدف را باید معین کنیم طبیعی است کاهش مرگ ومیر و بستری خیلی مهم است چون هزینه دارد ولی الزاماً معنایش این نیست برخی گروه های شغلی دیگر را رها کنیم یعنی باید اولویت اول بر گروه های پرخطر باشد و اولویت بعدی روی گروه های شغلی. برای مثال مگر چه سهمی از مرگ ها را راننده های تاکسی سالم و جوان و بدون بیماری زمینه ای به خود اختصاص می دهند وقتی سهم شان خیلی کوچک است نمی توان بر اساس فراوانی مواجهه یک گروه را در اولویت قرار داد چرا که این افراد سهم شان برای بستری و مرگ بسیار ناچیز است و مواجهه نمی تواند مبنایی برای اولویت قرار دادن جمعیت برای واکسیناسیون باشد.