ایموجی محبوب کاربران ایرانی در فضای مجازی
به گزارش مجله گوگل ایرانی، زبان شناس های دنیا هنگامی که شکلک های تصویر شده روی زبان هیروگلیف مصری را روی پاپیروس و دیوار های مصر باستان آنالیز می کردند تصورش را هم نمی کردند بشر قرن بیست و یکم هم برای نوشتن روزی سراغ شکلک های شبیه هیروگلیف برود که البته رفت.
به گزارش همشهری، حالا پس از گذشت دست کم3تا 5هزار سال از پدید آمدن زبان تصویری و شکلک ها همین المان ها به نام ایموجی Emoji وارد زبان نوشتاری فضای مجازی انسان شده است. جالب اینکه مردمان هر فرهنگی هم هوادار یکی از آنهاست. یکی ایموجی نیش باز دیگری ایموجی قلب در رنگ های گوناگون با معانی گوناگون و مردمان مملکتی دیگر اشک و آه و زنجموره.
برای نمونه آنطور که پژوهشگران اعلام نموده اند کاربر های ایرانی فضای مجازی بیش از هر شکلک یا همان ایموجی از چشم قلب استفاده نموده اند که نماد دوست داشتنی بودن و پذیرفتن پست و تصویر است. شکلک های قلب و اشاره به (مطلب) پایین هم در رتبه های دوم و سوم قرار دارند.
اما ایموجی از کجا و چرا پدید آمد؟
عبارت ایموجی Emoji برگرفته شده از عبارتی ژاپنی است که در آن حرف E به معنی تصویر و Moji نیز به معنای حرف الفبا است؛ نخستین نسخه از ایموجی های امروزی به وسیله یک کارمند مخابرات ژاپنی ساخته شدند و حالا شمارشان هر روز در حال افزایش است. آن ها به نوعی در ردیف زبان بدن هم قرار می گیرند و در زمانه احتیاج به سرعت در فضای مجازی این شکلک ها به انتقال مفاهیم یاری می نمایند.
کارشناس های فضای مجازی بر این باورند که کاربر ها زمانی که نمی توانند گفتار کلامی را پیش ببرند از حالات چهره به عنوان شیوه ای ارتباطی استفاده می نمایند و با زبان ایما و اشاره صحبت می نمایند. ایموجی ها در واقع همان زبان بدن هستند که ارتباط بین فردی را ساده تر نموده و این روز ها در ادبیات کاربر های نسل نو تبدیل به بخشی از نوشتار آن ها شده اند. اما یادمان باشد که هیچ المان و پدیده ای جای کلام و نوشتار را نمی گیرد؛ بنابراین کوشش کنیم برای هم بیش از پیش بنویسیم.
منبع: فرارو