چرا مغزمان دروغ را باور می کند؟ - مجله گوگل ایرانی

به گزارش خبرنگاران به نقل از واشنگتن پست؛ ناتان والتر استاد مطالعات ارتباطات در دانشگاه نورث وسترن که در مورد تصحیح اطلاعات نادرست در حال مطالعه است می گوید: در هر سطحی من فکر می کنم که اطلاعات نادرست حرف اول را می زند.

چرا ما گرفتار اطلاعات نادرست هستیم؟

هیچ فردی به طور کامل از دروغ مصون نیست این تا حدی به دلیل نحوه ساخت شناخت ما و نحوه سوءاستفاده اطلاعات نادرست از آن است. ما از میانبر های ذهنی یا اکتشافی برای قضاوت های مان استفاده می کنیم که به نفع ماست. با این وجود، اگر مراقب نباشیم تمایلات شناختی مان می توانند ما را مستعد پذیرش اطلاعات نادرست سازند.

استفان لواندوفسکی روانشناس شناختی در دانشگاه بریستول که در درک نحوه واکنش مردم به اصلاح اطلاعات نادرست تخصص دارد، می گوید: به طور پیش فرض، مردم هر چیزی را که ببینند یا بشنوند باور خواهند کرد. در زندگی روزمره ما این بسیار منطقی است، زیرا بیش تر چیز هایی که ما در معرض آن قرار می گیریم درست هستند. در عین حال، هر چه بیشتر شاهد تکرار چیزی باشیم بیش تر احتمال دارد که آن را باور کنیم. این تاثیر حقیقت توهم آمیز بدان خاطر به وجود می آید که هر چه چیزی بیش تر تکرار شود آشناتر و روان تر احساس می شود، خواه اطلاعات نادرست باشد خواه درست.

نادیا براشیر استاد روانشناسی در دانشگاه پردو در امریکا که به مطالعه این موضوع می پردازد که چرا مردم در معرض اخبار جعلی و اطلاعات نادرست قرار می گیرند می گوید: معمولا تنها یک نسخه واقعی از یک ادعا و تعداد نامتناهی راه وجود دارد که می توانید آن را جعل کنید، درست است؟ بنابراین، اگر بار ها و بار ها چیزی را بشنوید به احتمال زیاد آن چیز واقعی خواهد بود. با این وجود، این میانبر ها در محیط سیاسی کنونی و رسانه های اجتماعی ما که می توانند دروغ ها را تکرار و تشدید کنند چندان خوب کار نمی کنند.

نتیجه یک مطالعه نشان داد که حتی یک بار قرار گرفتن در معرض یک عنوان جعلی باعث می شود تا آن عنوان واقعی تر به نظر برسد. براشیر می گوید که سیاستمداران اغلب دروغ ها را تکرار می کنند و به نظر می رسد از قدرت اثر حقیقت توهمی آگاه هستند. هم چنین، ما بیش تر مستعد اطلاعات نادرست هستیم که با جهان بینی یا هویت اجتماعی مان مطابقت دارد و می توانیم در سوگیری تایید قرار بگیریم که تمایل به جستجوی اطلاعات متناسب با آن چه پیش تر به آن باور داشته ایم می باشد.

داستان های نادرست و مثال های هیجانی آسان تر از آمار قابل درک بوده و غوطه ورتر هستند. ما در حال حرکت در این جهانی تازه از اعداد و احتمالات و عوامل خطر هستیم، اما ظرفی که ما از آن استفاده می کنیم یعنی مغزمان بسیار قدیمی است.

چرا اطلاعات غلط در مقابل تصحیح مقاومت می کنند؟

زمانی که اطلاعات نادرست را شنیدیم حتی زمانی که بخواهیم حقیقت را بدانیم ریشه کن ساختن آن سخت است. مطالعات متعدد نشان داده اند که اطلاعات نادرست هم چنان می تواند بر تفکر ما تاثیر بگذارد حتی اگر مورد اصلاح شده را نیز دریافت کنیم و آن را درست باور کنیم پدیده ای که به عنوان اثر تاثیر مستمر شناخته می شود.

والتر در جریان یک متا بررسی که نتایج 32 مطالعه روی بیش از 6500 نفر را جمع آوری کرد دریافته بود که تصحیح موارد نادرست تاثیر اطلاعات نادرست را کاهش می دهد، اما به طور کامل از بین نمی برد. یکی از بزرگترین موانع برای تصحیح اطلاعات نادرست این واقعیت است که شنیدن حقیقت یک دروغ را از حافظه ما پاک نمی کند. در عوض، باطل و صحیح آن در کنار یکدیگر هستند و برای به خاطر سپردن با هم رقابت می کنند. مطالعات تصویربرداری از مغز که از طریق لواندوفسکی و همکارانش انجام شد شواهدی پیدا کرد که نشان می داد مغز ما هم اطلاعات نادرست اصلی و هم تصحیح آن را ذخیره می کند.

لواندوفسکی می گوید: به نظر می رسد از نظر شناختی تقریبا غیر ممکن است که به چیزی گوش دهیم آن را بفهمیم و در عین حال آن را باور نکنیم. نادیده گرفتن اطلاعات نادرست مستلزم یک مرحله شناختی کامل برای برچسب زدن آن به عنوان امری نادرست در حافظه ما است.

لواندوفسکی می گوید: با این وجود تا آن زمان به یک معنا خیلی دیر شده است، زیرا اطلاعات پیش تر در حافظه شما به جای مانده است.

با گذشت زمان، ممکن است حافظه ما از بررسی واقعیت بازمانده و تنها اطلاعات نادرست برای مان باقی بمانند. براشیر می گوید: شواهدی وجود دارد که نشان می دهد وقتی اطلاعات اصلاحی را به افراد دهیم با محدودیت های اساسی حافظه انسانی روبرو می شویم.

در نهایت، تصحیح اطلاعات نادرست اگر در هویت یا نظام اعتقادی ما گنجانده شود امری چالش برانگیزتر خواهد بود.

لواندوفسکی می گوید: افراد مدل های ذهنی جهان را برای درک موقعیت ها آشکار می سازند. بسیار سخت است که تخته ای از این عمارت را بدون فروریختن کل آن جدا کنیم. چرا که اگر آن تخته جزء مهمی از مدل ذهنی شما باشد از نظر شناختی بسیار سخت است که آن را کنار بزنید و بگویید نادرست است.

چگونه مغز را در برابر اطلاعات نادرست مصون سازیم؟

به قدری اطلاعات نادرست وجود دارد که نمی توان به هر دروغ تازه ای که ظاهر می شود واکنش نشان داد. والتر می گوید: مثل این است که بازی موش و چکش را انجام دهید شما می توانید خیلی خوب باشید، اما در خاتمه موش همواره برنده است.

افشاگری به تنهایی برای مبارزه با اطلاعات نادرست کافی نیست و ما باید مغزمان را برای تشخیص اطلاعات نادرست پیش از روبروه با آن آماده سازیم. دقیقاً مانند روشی که واکسن سیستم ایمنی شما را برای مبارزه با مهاجم خارجی تقویت می کند این عمل نیز می تواند سیستم ایمنی روانی شما را در برابر اطلاعات نادرست ویروسی مصون ساخته و تقویت کند.

لواندوفسکی و همکاران اش در مطالعه ای اجرا شده در سال جاری میلادی به تقریبا 30 هزار نفر در هفت آزمایش پنج ویدئوی کوتاه در مورد تکنیک های رایج دستکاری از جمله ناهماهنگی، دوگانگی های کاذب، قربانی کردن، حمله ناشی از تعصبات و احساسات به افراد و زبان دستکاری عاطفی را ارائه کردند. هر ویدئو پیش از ارائه دوز اندکی از اطلاعات غلط هشداری در مرد حمله قریب الوقوع از سوی اطلاعات غلط و تکنیک دستکاری ارائه می کرد. این مطالعه نشان داد که تماشای این ویدئو ها می تواند ما را نسبت به دروغ هایی که در آینده گفته می شود دچار شک و تردید سازد.

راه دیگر برای محافظت از خود در برابر اطلاعات نادرست این است که به سادگی به درستی آن چه می بینید توجه کنید. زمانی که افکار در رسانه های اجتماعی خود پیمایش می کنند به دقت درباره صحت آن فکر نمی کنند. نتیجه مطالعه ای تازه نشان داد که تحریک نامحسوس افراد به این موضوع که آیا آن چه می بینند دقیق است یا خیر باعث می شود کم تر احتمال داشته باشد که اطلاعات نادرست را به اشتراک بگذارند.

براشیر می گوید: همه ما ممکن است گرفتار اطلاعات نادرست شویم. من گرفتار داستان های نادرست شده ام اگرچه این مقوله ای است که خود درباره آن در حال مطالعه هستم.