کرونا در کارائیب، کلید خاموشی گردشگری - مجله گوگل ایرانی

به گزارش خبرنگاران به نقل از نیویورک تایمز، این منطقه قبلاً طوفان های سهمگین و بحران اقتصادی جهانی سال 2008 را از سر گذرانده است. حادثه شوم 11 سپتامبر و بیماری های منطقه ای مختلف، از سارس گرفته تا زیکا را هم تجربه نموده است. اما در طول این چند دهه ای که امیل لی وارد صنعت جهانگردی در جزیره سینت مارتین در کارائیب شده است، چیزی مانند اثری که همه گیری کرونا داشته را به چشم ندیده است.

آقای لی که خانواده اش مدیر یک هتل در این جزیره هستند، عنوان نموده است: یک کلید زده شد و حالا جهانگردی به کلی خاموش شده است.

صنعت جهانگردی و سفر در تمان جهان در معرض خطر قرار گرفته است.

بر اساس گزارش انجمن جهانی جهانگردی و سفر، نرخ بیکاری موقتی کارکنان این صنعت به روزی یک میلیون نفر رسیده است و بسیاری از افراد شاغل در جهانگردی در معرض خطر از دست دادن شغلشان هستند. این صنعت ممکن است تا انتهای سال مبلغی نزدیک به 2.1 تریلیون دلار ضرر کند.

مرزها بسته شده اند، هواپیماها بیکار مانده اند، کشتی های کروز لنگرانداخته اند، اتوبوس های جهانگردی در گوشه ای پارک شده اند و هتل ها، رستوران ها، کافه ها، تئاترها و موزه ها بسته شده اند. مکان های جهانگردی که تا همین چند هفته پیش پر از جهانگرد بودند، حالا در سکوتی عجیب وغریب فرورفته اند.

در منطقهٔ کارائیب، این اثرات به شکل عمیق تری احساس می گردد. جهانگردی هیچ منطقه دیگری در جهان ضربه این چنین سنگینی از این همه گیری نخورده است.

و از میان کشورها و قلمروهای این منطقه، سینت مارتین، یک کشور عمدتاً خودمختار در قلمروی هلند، برجسته تر از دیگران به چشم می خورد. بر اساس آخرین آمار سازمان جهانی جهانگردی، در این کشور جهانگردی بیش از 80 درصد از فراوری ناخالص داخلی را تشکیل می دهد.

در ابتدای سال، رهبران صنعت جهانگردی این منطقه دلایل زیادی داشتند که نسبت به ماه های پیشرو خوش بین و امیدوار باشند.

این کشور که جمعیتی قریب به 41 هزار نفر دارد، بعدازاینکه در سال 2017 توسط طوفان ایرما درهم کوبیده شده، توانست فوراً نیرویش را بازیابد. طوفان به بیشتر ساختمان ها صدمه زده بود و فرودگاه را زمین گیر نموده بود و سپس در راستا خود جزایر دیگری را هم به تعطیلی کشانده بود. اما بعد از دو سال بازسازی ها و کوشش، جهانگردی سینت مارتین توانست در ماه های دسامبر و ژانویه درآمد خوبی داشته باشند و مقامات انتظار داشتند سال 2020 برایشان سال خوبی باشد.

اینجا بود که همه گیری کرونا به این کشور هم رسید و سیل گردشگر ها به سمت منطقه کارائیب و سایر نقاط جهان خشک شد.

در اواسط ماه مارس، دولت سینت مارتین آغاز به ممنوع کردن ورود جهانگردان از ایالات متحده و اروپا کرد. یک هفته بعد، تمام پروازهای ورودی حامل مسافر ممنوع شدند و به این ترتیب خونی که اقتصاد محلی را تغذیه می کرد به کلی قطع شد.

هتل های جزیره حالا خالی از سکنه شده اند. سواحلی که زمانی از ازدحام جهانگردها عاصی شده بودند، حالا در سکوت و تنهایی غرق شده اند.

رستوران ها به کلی تعطیل شده اند و فقط غذاهای بیرون بردارند، دستور تعطیلی کسب وکارهای غیرضروری داده شده است و مقررات خاموشی در ساعات معینی از شب برقرارشده است.

بر اساس یک آنالیز که بر روی 600 کسب وکار در این منطقه اجرا شده است، تخمین زده می گردد حدود 45 درصد از نیروی کار بخش خصوصی در سینت مارتین در طی سه تا شش ماه آینده به مرخصی بدون حقوق خواهند رفت. بسیاری از کسب وکارهای حوزه جهانگردی تمام پس اندازشان را صرف بازسازی های پس از طوفان ایرما نموده اند و حالا نقدینگی بسیار کمی برای آن ها باقی مانده است.

سایر کشورها و قلمروهای منطقهٔ کارائیب هم به همین مسائل دچار و به خاطر ماهیت غیرقابل پیش بینی این بحران، ممکن است اوضاع از این هم بدتر گردد.

بسیاری از هتل دارهای این منطقه چشم به بانک جهانی دوخته اند، سازمانی که مدیریت صندوق ذخیره برای بازسازی های پس از طوفان در این جزیره را بر عهده داشته است، تا پرداختن هایش را تسریع کند. بسیاری هم منتظرند تا دولت هلند به آن ها یاری اقتصادی کند تا بتوانند از این بحران جهانی جا به درببرند.