تور کوبا ارزان: آشنایی با موزه انقلاب کوبا (Museum of the Revolution) - مجله گوگل ایرانی

اگر علاقمند به سفر با بهترین تور کوبا ارزان هستید با ما همراه شوید، با مجری مستقیم تور کوبا از هاوانا دیدن کنید و بهترین تجربه سفر را داشته باشید.

موزه انقلاب کوبا

در سال 1909 میلادی، ژنرال فرمانده اوبرت (Governor General Aubert) تصمیم گرفت که مکانی بسازد تا دولت استانی در آن جای بگیرد؛ او می خواست که موقعیت این ساختمان جایی باشد که دیوارهای قدیمی شهر قرار داشته است. طراحی این بنا به وسیله معماران رودولفو ماروری کوبایی (Rodolfo Marurí) و پائول بلائو بلژیکی (Paul Belau) انجام شد و ساخت آن به وسیله شرکت قراردادی ژنرال امضا شد که بیش از 1.5 میلیون پزو کوبا هزینه داشت.

اتاقی در موزه انقلاب کوبا

زمانی که سال 1917 رو به اتمام بود، بانو ماریانا سوا تحت تاثیر شکوه و صندلی فوق العاده این ساختمان نهاده شد و زیبایی آن را بسیار تحسین کرد. رئیس جمهور ماریو گارسیا منوکال، همسر این خانم به وسیله کارهای قانونی، این ساختمان را که هنوز در دست ساخت بود از دولت استانی گرفت و در سال 1918 به کاخ ریاست جمهوری تبدیل کرد. در ژانویه 1920 تکمیل ساختمان به سرانجام رسید و این ساختمان به طور رسمی افتتاح شد.

این ساختمان، بخش مهمی از تاریخ بعد از انقلاب کوباست که بعد از پیروزی انقلاب از 1959 تا 1965، صندلی دولن و شورای وزیران و در 1965 کمیتۀ مرکزی حزب کمونیست کوبا در کاخ ریاست جمهوری در اینجا تشکیل شد. در سال 1974، این بنا کاربری خود را به موزه ای تغییر داد که به انقلاب کوبا اختصاص یابد و در سال 2010 به عنوان یک بنای ملی به ثبت رسید.

معماری موزه انقلاب کوبا

وجود غنی این ساختمان با محیط اطرافش کاملا فرق دارد. یک مثال از این تفاوت، راه پله اصلی سنگ مرمر کارارا است که جلوه بسیار زیبایی دارد. دیوارهای خارجی ساختمان از سنگ ساخته شده و دیوارهای داخلی از بتن آرمه ساخته شده اند. جالب اینجاست که طاق کاشی کاری بسیار جالب آن، با سفال به سرانجام رسیده که اصلا بخشی از طراحی اولیه آن نبوده و به وسیله ای والدراما و ام گونزالس طراحی شده است. نمای داخلی موزه انقلاب کوبا به وسیله تیفانی استودیو طراحی شده که بسیار چشمگیر و زیبا است.

خود ساختمان موزه از لحاظ تاریخی سیر نزولی دارد، از بالاترین طبقه به پایین می توانید اتفاقتی که قبل از انقلاب کوبا، در طول انقلاب و پس از آن رخ داده اند را مشاهده کنید. در بعضی از طبقات داستان هایی به زبان انگلیسی و اسپانیایی روایت می شود که دانستن آن ها برایتان بسیار جالب است.

نمای داخلی موزه انقلاب کوبا

پله های مرکزی کاخ، که به وسیله مجسمه ی خوزه مارتی محافظت می شود، هنوز حفره های گلوله ای که در حمله ناموفقی به کاخ در سال 1957 انجام شد را نشان می دهند. این حمله به وسیله گروه دانشجویی انقلابی انجام شد که قصد داشتند رییس جمهور Fulgencio Batista را ترور نمایند.

پله ها شما را به طبقه دوم می برند، جایی که اتاق های نمایشی گوناگونی از جمله سالون دورادو (با دکوراسیونی به سبک لویی ویتون که برای ضیافت به کار می رفته) و کاپیلا (دعاخانه کوچکی با لوسترهای تیفانی) نهاده شده اند. با ترک این طبقه حال و هوای خاصی به شما دست خواهد داد.

در موزه چه ببینیم؟

طبقه دوم، نقطه آغاز منطقی بازدید شماست: این طبقه در دوره استعماری (قرن 15) آغاز شده، سپس به مداخله آمریکا در جنگ علیه اسپانیا (1898) و سپس دوره جمهوری خوایه (1902-1959) باز می شود که با توجه به تاریخچه رسمی کوبا به عنوان دوره استعمار نو به علت کنترل آمریکا بر سیاست و اقتصاد کوبا، در نظر گرفته شده است.

تاریخ پیش از آزادی شامل گسترده ای از اشیاء مرتبط با جنبش 26 جولای فیدل کاسترو است: از اولین اقدامات مسلحانه علیه رژیم در سانتیاگو کوبا در سال 1953، محاکمه شرکت نمایندگان، حبس، عفو، تبعید، بازگشت به کوبا و جنگ نهایی در کوه سیرا مائسترا در بخش شرقی کشور.

مجسمه های چه گوارا و کامیلو سینفوئگوس (فرمانده نیروهای ارتش شورشی) یکی از جاذبه های اصلی است، مخصوصا برای بچه های مدرسه ای که در خصوص قهرمانانی یاد می گیرند و می توانند مجسمه آن ها را ببینند.

چیزی که به این تاریخ آخری مربوط می شود، خود ساختمان است: در سال 1957 کاخ ریاست جمهوری مورد حمله ی گروهی که از حکومت دیکتاتوری ناراضی بودند نهاده شد و همانطور که گفته شد آن ها می خواستند که خود رییس جمهور را ترور نمایند. بعد از اقدام، این حمله موفقیت آمیز نبود و بسیاری از آن ها کشته شدند. جای گلوله ها هنوز هم در پلکان قابل مشاهده است و در نمایشگاه بیرونی یک کامیون قرمز دیده می شود که به وسیله حمله نمایندگان به عنوان پوششی برای نزدیک شدن به ساختمان استفاده شده بود.

کشتی بادبانی موزه انقلاب کوبا

طبقه اول شامل دوره 1959 به بعد می شود و تمرکز اصلی اش، سال های اولیه ای انقلاب است که تغییرات اجتماعی، سیاسی و مالی شکل می گرفت. یکی از برجسته ترین وقاعی که به آن پرداخته شده، عملیات خلیج خوک ها در سال 1961 (Bay of Pigs invasion) بوده، جایی که نیروهای کوبا تنها در 3 روز قادر به مقابله با آن بودند. مخزن مورد استفاده فیدل کاسترو در این حوادث را می توانید خارج از ورودی اصلی ببینید.

درب های عقب طبقه همکف موزه انقلاب کوبا به نمایشگاه دیگری در خارج منتهی می شود: یادبود گرنما (Granma Memorial). در بخش مرکزی، قایق بادبانی گرنما از پشت یک پوشش شیشه ای قابل مشاهده است. زمانی که نزدیک این قایق می ایستید، تصور اینکه 82 نفر در این قایق کوچک جا شده اند، شگفت انگیز است. علاوه بر آن دیگر وسایل نقلیه بزرگ، این یادبود شامل یک شعله آتش دائمی است که برای احترام به قهرمانان ابدی این سرزمین است.