ترامپ و سناریوی اقتدار گرایی برای ماندن در کاخ سفید - مجله گوگل ایرانی

تجربه دهه های اخیر نشان می دهد که روسای جمهوری آمریکا برای بازگشت به کاخ سفید، کارنامه اقتصادی دور اول ریاست جمهوری را در اولویت برنامه های انتخاباتی قرار می دهند. این بار نیز قرار بود که استثنایی در کار نباشد اما کرونا با تعطیل کردن بخش زیادی از فعالیت های اقتصادی و به راه انداختن موج بیکاران سبب شد که ترامپ نتواند در این زمینه با دست پُر به میدان بازشود.

بر اساس نظرسنجی هاروارد-هریس، اقتصاد همچنان یکی از موضوع های اصلی پیش روی ایالات متحده است. در عین حال، نابودی کرونا و نژادپرستی نیز دغدغه اساسی دیگر رای دهندگان آمریکایی است.

ترامپ هیچ گاه خشونت ملی گرایان و برتری طلبان سفیدپوست را آنگونه که انتظار می رفت، محکوم نکرد و حتی به شیوه های مختلف آنها را زیر چتر حمایتی خود گرفت. حزب جمهوریخواه، رییس جمهوری خود را از این رویکرد بر حذر نداشت اما این حزب دموکرات بود که کوشید گرایش های نژادی ترامپ را به عنوان نقطه ضعف ترامپ معرفی کرده و با اتکا به سوابق تاریخی خود از این موضوع بهره ببرد و یک رییس جمهوری را به کاخ سفید بفرستد.

حزب دموکرات در سه دهه متوالی 1970، 1980 و 1990 نفوذ خود را در جامعه سیاهپوستان عمیق تر و دستاوردهایش را حفظ کرد. رویکردی که این حزب در سه دهه پایانی قرن بیستم اتخاذ کرده بود در اوایل قرن بیست و یکم با انتخاب باراک اوبامای رنگین پوست به ریاست جمهوری ثمره نهایی را به جامعه آمریکا ارائه کرد.

اما حزب جمهوریخواه در آن سال ها اعتنای چندانی به رای دهندگان رنگین پوست نکرد و حتی قطبی سازی نژادی را اشاعه داد تا به منافع سیاسی برسد. این حزب که خود از قافله عقب می دید با آمدن جورج دبیلیو بوش با تغییر برنامه هایش توانست حدود 40 درصد از آرای لاتین تبارها را جذب کند و برای جلب توجه سیاهپوستان، دیپلمات هایی مانند کاندولیزا رایس و کالین پاول را به دولت راه داد.

اما توفان کاترینا این دستاوردهای دولت جمهوریخواهان را به باد داد. دولت بوش نتوانست به ساکنان رنگین پوست نیو اورلئانز و مناطق نزدیک آن که در کانون توفان بودند، کمک و حمایت برساند و صدها هزار نفر را در رنج و تنهایی در زیر آوار و در جهت سیل و توفان رها کرد.

دولت وقت آمریکا به بی کفایتی و بی اعتنایی به سیاهان متهم شد و شمار زیادی از رای دهندگان را از دست داد. ورود جان مک کین به انتخابات ریاست جمهوری 2008 آمریکا رنگین پوستان بیشتری را از حزب جمهوریخواه راند.

او زمانی که سارا پیلین را به عنوان معاون خود انتخاب کرد، این پیام را رساند که به سفیدپوستان توجه دوباره ای نشان می دهد. وی سال ها بعد از کار و کردار خود پشیمان شد و اذعان کرد انتخاب پیلین به جان دریافت تی پارتی و قشر سفیدپوست و گرایش های افراطی منجر شد که در نهایت به شکل گیری دولت ترامپ انجامید.

حزب جمهوریخواه با حمایت از دولت ترامپ به اقتدارگرایی دامن زده و نتوانسته است از جهت ملی گرایی سفید خارج شود. این حزب عملا طیف وسیعی از شهروندان از جمله سیاهپوستان و لاتین تبارها را از برنامه خود حذف کرده و ترامپ نیز با سرکوب معترضان به نژادپرستی و محکوم نکردن اشاعه دهندگان ارزش های دوره برده داری دسترسی به شمار زیادی از رای دهندگان غیرسفیدپوست را مسدود کرده است.

حزب جمهوریخواه روی مرزهای نژادی مانور می دهد و ممکن است در ماه های منتهی به انتخابات این رمزها را پررنگ تر و شکاف های نژادی را عمیق تر کند تا آن دسته از برتری طلبان سفیدپوست را که همچنان خاموش مانده اند، برای رای دادن به ترامپ تهییج کند.

بازی روی مرزهای نژادی محملی شده است تا ترامپ در ماه های اخیر اقتدارگرایی را در شهرهای اقلیت نشین پیاده کند.او شاید تاریخ را مطالعه نکرده و از مفاهیم سیاسی اطلاعی نداشته باشد اما رفتارش، سیاستگذاران دولتش و هوادارانش در چارچوب اقتدارگرایی حرکت می کنند.

بنیان این اقتدارگرایی، خشونت است؛ همان خشونتی که وی بارها با اعزام نظامیان به نقاط مختلف مرتکب شده است. ترامپ پیش از انتخابات میاندوره ای سال 2008 هم دستور داده بود تا نظامیان برای جلوگیری از ورود مهاجران به مرزهای جنوبی کشور اعزام شوند. حتی هوادارانش اسلحه به دست دریافتد تا مهاجران را به عقب برانند.

ترامپ این بار و در آستانه انتخابات ریاست جمهوری 2020 با اعزام نیروهای امنیتی فدرال به شهر پورتلند و سرکوب معترضان به نژادپرستی خشونت را بازتولید کرده است. او هدف از این اقدامات را مبارزه با تروریست ها، آنارشیست ها، چپ رادیکال و مجرمان اعلام کرده است اما اعزام این نیروها به شهرهایی است که دموکرات ها آنها را اداره می کنند و سیاهپوستان اکثریت جمعیت را تشکیل می دهد؛ یعنی گروهی که بالاترین آمار فقر، بیکاری و حتی ابتلا به کرونا و مرگ ومیر ناشی از این ویروس را دارد.

دموکرات ها سعی دارند تا از این تهدید، فرصتی خلق کنند، هر چند اوضاع شکننده است و از تحقق سناریوی کابوس هراسانند. اعضای دموکرات در مجلس کنندگان آمریکا به تشکیل کمیته ای برای بررسی مسائل اجتماعی و نژادی که فرصت های شغلی سیاهپوستان را تحت تاثیر قرار می دهد، موافقت کردند.

حکیم جفریز کننده دموکرات ایالت نیویورک در نطقی در صحن مجلس کنندگان موضوع نژادی را به مسائل تاریخی کشان و به صحبت های اخیر سناتور جمهوریخواه تام کاتن که برده داری را شر لازم خوانده بود، واکنش نشان داد. وی گفت: ما در آمریکا راه درازی را طی کرده ایم و راهی طولانی در پیش داریم. برده داری، شر لازم نبود بلکه جنایت علیه بشریت بود.

این گونه مباحث نظری در محافل آمریکایی ادامه خواهد داشت اما اکنون ترسناک ترین سناریو همان عملی است که ترامپ انجام داده است و بر ادامه آن در آینده نزدیک اصرار دارد. او پیش از انتخابات 2016 درباره واکنش احتاقتصادی خود و هوادارانش به احتمال شکست وی مدعی شده بود که حامیانش به خیابان ها خواهند ریخت و ممکن است شورشی رخ دهد.

امسال او در مقام نامزدی به سوی انتخابات می رود که در سه سال و نیم ریاست جمهوری اش به کرات از قدرت سوءاستفاده کرده و تنش ها را در سطوح ملی و بین المللی تشدید کرده است. چنین نامزدی از شعله ور کردن آتش نژادپرستی، تشدید سرکوب مخالفان و به راه انداختن شورش خیابانی ابایی ندارد.

از نگاه دموکرات ها، این یعنی سناریوی کابوس اما از نظر ترامپ، این یعنی اعمال قدرت و اقتدار. او این نوع قدرت نمایی را در قبال اوکراین و حتی چین به کار برد تا آنها را وادار کند که درباره فعالیت تجاری خانواده بایدن در آن کشورها تحقیق کنند. او این سبک اقتدارگرایی را در خانه به کار بسته است تا اعتراضات مدنی را خفه کند. وی هر دو سناریو را با هدف ترساندن مخالفان و وادار کردن آنها به پذیرش ریاستش انجم داد اما هر بار با واکنش اعتراضی مردم و اقدام تنبیهی دموکرات ها روبه رو شد.

مبارزات انتخاباتی چند هفته دیگر با برگزاری گردهمایی ها و مناظرات تب وتاب بیشتری پیدا می کند و به اوج می رسد. در شرایطی که کرونا کارنامه اقتصادی ترامپ را ضعیف کرده و او در انتهای دوره ریاستش دستاورد مهم و کارت برنده ای برای بازی ندارد، یقینا وی تلاش خواهد کرد تا نتیجه انتخابات را در خیابان ها و با ایجاد حس رضایت و برتری در میان نژادپرستان رقم بزند.

اگر ترامپ رییس جمهوری یک دوره ای باشد شاید آمریکایی ها بتوانند ویرانه های پس از وی را بازسازی کنند اما همانطور که جان بولتون مشاور امنیت ملی پیشین ترامپ گفته: نمی دانم بعد از دو دور ریاست جمهوری وی چه اتفاقی خواهد افتاد.،ایرنا