معایب و مزایای انواع پر کردن دندان ها - مجله گوگل ایرانی

علاوه بر پوسیدگی دندان برای دندان های ساییده شده (برای مثال از جویدن ناخن) نیز روش پر کردن به کار می رود.

برای پر کردن یک دندان چه اقداماتی ضروری است؟

در مرحله اول، دندانپزشک با استفاده از یک بی حسی موضعی منطقه اطراف دندان را بی حس می نماید. سپس با استفاده از یک مته، ابزار سایش هوایی یا لیزر قسمت پوسیده دندان را حذف می نماید. انتخاب این ابزار ها به مقدار راحتی فردی دندانپزشک، آموزش، سرمایه گذاری در بعضی تجهیزات و بعلاوه محل و وسعت پوسیدگی بستگی دارد.

سپس دندانپزشک یک بار دیگر آنالیز می نماید که تمام پوسیدگی ها حذف شده باشد. زمانی که تمام پوسیدگی ها رفع شد، دندانپزشک فضای خالی را از باکتری ها و بقایای مواد غذایی پاک می نماید تا حفره را برای پر کردن آماده کند. اگر پوسیدگی نزدیک به ریشه دندان باشد، دندانپزشک از گلاس آینومر، کامپوزیت رزین یا مواد دیگر برای محافظت از عصب دندان استفاده می نماید. پس از پر کردن کار تمام شده است و در انتها دندانپزشک مشغول صیقل دادن و صاف کردن دندان می گردد.

برای پر کردن دندان ها با مواد همرنگ دندان، چند مرحله اضافی وجود دارد. پس از اینکه دندانپزشک پوسیدگی را از بین برد و محل را تمیز کرد، ماده همرنگ دندان در چند لایه استفاده می گردد. سپس از یک نور خاص که هر لایه را سفت می نماید، استفاده می گردد. پس از اتمام فرآیند چند لایه ای، دندانپزشک ماده کامپوزیت را به حالت موردنظر درمی آورد، مواد اضافه را تروتمیز می نماید و در آخر صیقل می دهد.

چند نوع ماده برای پر کردن وجود دارد؟

امروزه، چند ماده برای پر کردن دندان در دسترس است. دندان را می توان با طلا، پورسلین، آمالگام نقره که متشکل از جیوه، نقره، قلع، روی و مس است یا مواد همرنگ دندان، پلاستیک و ماده ای به نام کامپوزیت رزین پر کرد. بعلاوه یک ماده دیگر که حاوی ذرات شیشه است و به عنوان گلاس آینومر شناخته می گردد، نیز وجود دارد. هرجایی که از کامپوزیت رزین برای پر کردن استفاده می گردد، می توان از گلاس آینومر نیز استفاده کرد.

با توجه به محل و وسعت پوسیدگی، هزینه پر کردن، پوشش بیمه و توصیه دندانپزشک می توانید برترین نوع ماده برای پر کردن را انتخاب کنید.

طلا

مزایا

1. دوام - حداقل 10 تا 15 سال دوام دارد و زنگ نمی زند.
2. قدرت - تحمل جویدن با فشار بالا را دارد.
3. زیبایی - بعضی افراد ظاهر طلا را به آمالگام نقره ای ترجیح می دهند.

معایب

1. گران است.
2. برای این کار حداقل باید 2 بار به دندانپزشک مراجعه کنید.
3. پر کردن دندانی که کنار دندان پرشده با آمالگام نقره ای واقع شده است، باعث درد شدیدی می گردد. فعل وانفعال بزاق دهان با فلزات باعث ایجاد جریان الکتریکی می گردد. با این حال، این اتفاق نادر است.
4. بیشتر بیماران دوست ندارند دندان های آن ها با رنگ فلزی پر گردد، بلکه ترجیح می دهند ماده استفاده شده، هم رنگ دندان باشد.

نقره (آمالگام)

مزایا

1. دوام - پر کردن با آمالگام حداقل 10 تا 15 سال و معمولاً بیشتر از کامپوزیت (مواد همرنگ دندان) دوام دارد.
2. قدرت - تحمل جویدن با نیروی زیاد را دارد.
3. هزینه - معمولاً از کامپوزیت مقرون به صرفه تر است.

معایب

1. آمالگام اصلاً با رنگ دندان مطابقت ندارد.
2. از آنجا که آمالگام فضای زیادی را اشغال می نماید، معمولاً علاوه بر حذف قسمت پوسیدگی ممکن است بخشی از قسمت سالم دندان نیز برداشته گردد.
3. آمالگام می تواند ساختار دندان را به رنگ مایل به خاکستری تغییر دهد.
4. تقریباً 1 درصد افراد به جیوه درون آمالگام حساس هستند.

کامپوزیت

مزایا

1. کامپوزیت همرنگ دندان است، از این رو می توان از آن برای ترمیم دندان های جلو که بیشتر دیده می شوند، استفاده کرد.
2. مواد موجود در کامپوزیت از نظر شیمیایی بیشتر از بقیه مواد با ساختار دندان مطابقت دارند.
3. علاوه بر این که برای پر کردن دندان از کامپوزیت استفاده می گردد، می توان از آن برای ترمیم دندان شکسته یا فرسوده نیز استفاده کرد.

معایب

1. دوام کامپوزیت کمتر از آمالگام است (حدود 5 سال)، علاوه بر این، دوام آن برای جویدن با فشار زیاد مناسب نیست، به ویژه اگر حفره دندان بزرگ باشد.
2. به علت فرایند اعمال کامپوزیت، پر کردن با کامپوزیت معمولاً 20 دقیقه بیشتر از آمالگام به طول می انجامد.
3. هزینه کامپوزیت حدوداً 2 برابر آمالگام است.